Denim blue
Zyga jest typowym nastolatkiem - trochę się kocha w Czarnej Owcy, trochę jest lubiany w szkole, trochę z niego łobuz. Tylko czasy, w jakich dorasta, zwłaszcza dla dzisiejszej młodzieży, są mocno egzotyczne.PRL. Mieszkanie na kupie, ściany, które mają uszy, sterana matka. Zdobyczne różane perfumy, praca, mimo iż ma się tylko piętnaście lat, i cel - daleki, słodki, upragniony - para markowychdżinsów,
które są czymś więcej niż tylko zwykłymi spodniami.Opowieść o dojrzewaniu do własnego zdania. O poznawaniu siebie i rozgryzaniu innych. O trudnym życiu w PRL-u i o jego komizmie. I o tym, jak zmieniły się czasy i ludzie...
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Katarzyna Ryrych. |
Seria: | Plus Minus 16 |
Hasła: | Nastolatki PRL Życie codzienne Chłopcy Rodzina Powieść obyczajowa Literatura polska |
Adres wydawniczy: | Łódź : Wydawnictwo Literatura, 2019. |
Wydanie: | Wydanie 2., poprawione. |
Opis fizyczny: | 162, [2] strony ; 22 cm. |
Forma gatunek: | Książki. Proza. |
Powstanie dzieła: | 2014-2019 r. |
Odbiorcy: | Młodzież. 14-17 lat. |
Powiązane zestawienia: | |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz | |
Inne pozycje z serii |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Dodaj komentarz do pozycji:
Serie (cykl) Denim blue należy czytać w określonej kolejności:
Tom 1 Denim blueZyga jest typowym nastolatkiem - trochę się kocha w Czarnej Owcy, trochę jest lubiany w szkole, trochę z niego łobuz. Tylko czasy, w jakich dorasta, zwłaszcza dla dzisiejszej młodzieży, są mocno egzotyczne.PRL. Mieszkanie na kupie, ściany, które mają uszy, sterana matka. Zdobyczne różane perfumy, praca, mimo iż ma się tylko [...] |
Tom 2 Zyg-zyg marchewkaZyga, aktualnie szczęśliwy posiadacz aż kilku par dżinsów, należy do tych, którzy nie mają lekko. Życie bez przerwy gra mu na nosie, fundując niespodziankę za niespodzianką. Kryzys szczęśliwego dotąd związku, nagły ślub przyjaciela, studia i polityka, której tak boi się matka Zygi. A w ogóle... to dobrze, że odeszła ciotka. [...] |